Džamija u Šarampovu

Džamija u Šarampovu je jedna od najstarijih sandžačkih džamija. Sagrađena je kao zadužbina Ibrahim-paše, sina Skender-bega hercegovačkog subaše, kasnije paše i sandžak-bega, i unuka Ibrahim-paše Vraneševića, deftedara i sekretara u vladi velikog vezira Ahmet-paše Hercegovića 1572. godine, za vreme namesništva hercegovačkog sandžak-bega, Sinan-bega Bajramagića-Boljanića (1564-1586). Zadužbinar džamije Ibrahim-paša rođen je oko 1540. godine u Poblaću, kadiluk Prijepolje, gde mu je otac Skender imao „ogromna imanja i višespratnu kulu, ograđenu kamenim zidom u prečniku od 90 metara” i koje se i danas zove Skenderovina. Pored džamije, Ibrahim-paša je u Šarampovu izgradio i dva velika hana, hamam, jednu tekiju, dva mekteba i deset dućana. Tokom istorije, džamija je u nekoliko navrata rušena, a jedno od najtežih razaranja doživela je 1737. godine u Ugarsko-turskom ratu, kada su uništene i arhiva i biblioteka džamije, kao i kamena ploča (tarih) sa hronogramom na kome je pisalo ime ktitora i godina izgradnje džamije. Zahvaljujući donatorstvu Baki-hanume, u drugoj polovini XIX veka džamija je obnovljena i u značajnoj meri proširena i dograđena, a osim džamije tada su izgrađeni i medresa i han. Uz samu džamiju nalazi se mezarje sa starim nišanima, bogato izrađenim i u raznim stilovima (ulemanski, derviški, aginski, hadžijski, pašinski, trgovački, momački, devojački i drugi nišani). Pored džamije su i mezari graditelja džamije – Ibrahim-paše i njegove sestre Kajdafe. Nišani na njihovim mezarima najstariji su očuvani nišani na teritoriji Prijepolja.