Petrova crkva kod Novog Pazara (pun naziv: Crkva Svetih apostola Petra i Pavla) predstavlja najstariji spomenik crkvene arhitekture na prostoru Srbije i prvobitno sedište Raške episkopije. Crkva se nalazi na dva kilometara severno od centra Novog Pazara i potiče iz IX ili X veka. Prema legendi iz XVII veka, crkvu je osnovao Tit, učenik i sledbenik apostola Pavla. Na mestu crkve ranije se nalazio ranohrišćanski objekat koji je podignut još u VII veku, a tokom arheoloških istraživanja sprovedenih 1957. godine, na lokalitetu crkve otkriven je ilirski kneževski tulum iz V veka p.n.e. koji je sadržao grčke vazne, srebrno posuđe, zlatan nakit izrađen tehnikom filigrana i granulacije i velike količine staklenih i ćilibarskih zrna. Crkva ima osnovu rotonde sa upisanim četvorolistom nad kojim se uzdiže osmostrana kupola nejednakih strana koja nije postojala u prvobitnoj fazi. Sama kupola je poduhvaćena sa četiri konhe i počiva na ugaonim trompama kao i same konhe, a osim sa oltarske (istočne) strane unutar nje se nalazi galerija. Usled mnogih prepravki i dograđivanja, crkva je postala jedinstvena, zbog čega je 1960. godine konzervirana a 1979. godine se našla na UNESCO-voj listi svetske kulturne baštine u sklopu spomenika srednjeg veka objedinjenih pod zaštićenom celinom Stari Ras.
